پروتکل مسیریابی (EIGRP)
پروتکل مسیریابی (EIGRP)
4.5 (90%) 2 votes

پروتکل مسیریابی (EIGRP)
4.5 (90%) 2 votes

با یکی دیگر از مقالات آموزش سیسکو تحت عنوان EIGRP آشنا  می شویم.

تاریخچه پیدایش EIGRP

پروتکل EIGRP در سال ۱۳۹۳ توسط شرکت سیسکو ارائه شد و در واقع نسخه بهینه پروتکل IGRP می باشد که در اواسط دهه ۸۰ ارائه شد که محدودیت های RIP را نداشت.پروتکل EIGRP تا سال ۲۰۱۳ به عنوان پروتکل اختصاص سیسکو بود و تنها رو تجهیزات این شرکت قابل استفاده بود . اما از در سال ۲۰۱۳ توسط شرکت سیسکو به عنوان یک پروتکل استاندارد معرفی شد و در حال حاضر روی برخی از تجهیزات دیگر قابل استفاده است.

ویژگی های EIGRP

  • تبادل سریع اطلاعات بین روترها
  • پشتبانی از VLSM
  • ارسال فقط تغییرات جدول مسیریابی بجای کل جدول مسیریابی
  • پشتیبانی از شبکه های براساس IP ، IPX ، AppleTalk
  • استفاده از شماره پروتکل ۸۸
  • پشتیبانی از load-balancing به صورت نامتقارن
  • ارسال اطلاعات روتینگ به صورت Multicast به ادرس ۲۲۴٫۰٫۰٫۱۰
  • پشتیبانی از مکانیزم تائید هویت
  • خلاصه سازی به صورت دستی یا auto
  • AD : EIGRP Summery=5 ، EIGRP Internal=90 ، EIGRP External=170

EIGRP یا Enhanced IGRP یک پروتکل Classless است و مانند تمامی Routing Protocole ها روی Primary IP Address کار می کند. پروتکل ID Number در EIGRP عدد ۸۸ است، تا هرکس به لایه سه رسید، از طریق Protocol ID Num ای که درون IP Header ذخیره شده، تشخیص دهد که این پروتکل EIGRP است. توصیه شده است اگر همه ی تجهیزات سیسکو بود از EIGRP استفاده شود، چون سیسکو از نسخه سیستم عامل ۱۲٫۳ به بعد IGRP را پشتیبانی نکرد. پروتکل EIGRP علاوه بر Unicast از آدرس Multicast 224.0.0.10 استفاده می کند، باید هواسمان باشد که اگر درحال اعمال ACL یا تنظیم فایروال هستیم این رنج را نبندیم چراکه مانع از برقراری همسایگی می شود، خصوصا در شبکه های WAN که چند ساختمان دارند معمولا Edge را فایروال می گذارند.
ویژگی های پروتکل EIGRP عبارتند از:
یک: پروتکل EIGRP از دسته ی IGP(Interior Gateway Protocol) است، یعنی همانند OSPF درون یک AS(autonomous system) کار می کند.
دو: پروتکل EIGRP جز دسته بندی hybrid است یعنی ویژگی های Link-State و Distance Vector را با هم دارد. به این پروتکل Advance distance vector هم گفته می شود.
سه: پروتکل EIGRP از یک AS number داخلی هم استفاده می کند، منتها این AS کاربرد کاملا Internal دارد و ربطی به AS پروتکل BGP ندارد. AS Num داخلی EIGRP معادل همان Process ID در OSPF است. به کمک AS Num داخلی EIGRP ما می توانیم چند Instance جداگانه از آن را روی یک شبکه پیاده سازی کنیم که هیچ ارتباطی به هم ندارند.
چهار: پروتکل EIGRP بسیار Rapid Convergence است یعنی سرعت و قدرت اعمال تغییرات را در Routing بالا می برد چراکه از الگوریتم DUAL استفاده می کند. این الگوریتم از همان ابتدا تکلیف Backup Route را مشخص می کند یعنی مسیرهای جایگزین را حفظ می کند تا به محض از بین رفتن مسیر اصلی فورا جایگزین کند.
پنج: پروتکل EIGRP قابلیت Lower BW utilization دارد، یعنی بحث مدیریت خود EIGRP و Management Traffic در این پروتکل بسیار کمتر از بقیه است.
شش: پروتکل EIGRP قابلیت Partial Update دارد، این پروتکل BW کمتری اشغال می کند چرا که تنها تغییرات را ارسال می کند. پروتکلی مثل RIP مدام کل Routing Table را ارسال می کند ولی EIGRP تنها آن چیزی که اضافه شده است را ارسال می کند.
هفت: پروتکل EIGRP ضمن پشتیبانی از VLSM و Subnetting علاوه بر IPv4 و IP6 از IPx و Apple Talk و novel را هم پشتیبانی می کند
هشت: پروتکل EIGRP قابلیت Protocol Depended Module دارد و در حقیقت مسئول Network Layer Protocol های مختلف است و برای هر کدام یک ماژول مجزا دارد. پروتکل EIGRP ماژولار طراحی شده و هر پروتکلی که EIGRP پشتیبانی می کند مستقل از بقیه است، یعنی مثلا یک ماژول مجزا برای IPv4 و یک ماژول مجزا هم برای IPv6 دارد. پروتکل EIGRP برای همسایه ها Hello Packet می فرستد، پس از پاسخ همسایه ها، همسایگی برقرار شده و اطلاعاتشان درون Neighbor Table قرار می گیرد. برای هر پروتکل یک Neighbor table مجزا دارد.(مثلا یکی برای IPv4 و یکی هم برای IPv6) تمام آپدیت های دریافتی از همسایه ها درون Topology Table جمع آوری می شود تا مسیرهای منتخب به Routing Table فرستاده شوند .(Topology Tableهم ماژولار است یعنی برای هر پروتکل یکی مجزا داریم) این پروتکل ابتدا همسایه ها را شناسایی کرده تا Neighbor Table را تکمیل کند، سپس اطلاعات کامل شبکه را درون Topology Table قرار داده و بهترین مسیر ها را نیز روی Routing Table ذخیره می کند.
نه: پروتکل EIGRP هیچ وابستگی ای به لایه دو ندارد، مثلا OSPF تنظیماتش در حالت Ethernet با Frame Relay متفاوت است اما برای EIGRP اصلا تفاوتی ندارد. (توی Frame Relay ما ARP نداریم، یعنی None-Broadcast است) پروتکل EIGRP در شبکه های LAN نیز به کار می رود. (مثلا برای‌Inter- VLAN-Routing)
ده: پروتکل EIGRP تمام WAN Topology ها مثل Dedicated Links و P2P و NBMA را پشتیبانی می کند. (None-Broadcast Multi Access ها یعنی شبکه هایی که Broadcast ندارند مثل Frame Relay که برای مصارف Point-to-Multipoint به کار می رود)
یازده: پروتکل EIGRP قابلیت Unequal Metric Load Balancing دارد، یعنی زمانی که دو Route برابر باشند Load Balance صورت می گیرد. در EIGRP حتی اگر metric هم برابر نباشد بین دو Route می تواند با درصد های نابرابر تقسیم بار کند، مثلا بگوییم که از خط مسیر اول دوبرابر مسیر دیگری بسته ها ارسال شوند. اما در سایر پروتکل های مسیریابی این تقسیم بار نابرابر دقیق نیست. EIGRP برای این کار از Variance استفاده می کند. Variance بازه ای از متریک ها را تعیین می کند که می توانند در تقسیم بار نابرابر شرکت کنند، بدون اینکه Loop به وجود آید. قبلا ذکر شد که تنها یک مسیر منتخب برای هر Dst در Routing Table  قرار می گیرد، اما با تنظیم Variance می توانیم این فرضیه را تغییر دهیم.
دوازده: پروتکل EIGRP  از RTP(Reliable Transport Protocol) هم استفاده می کند. RTP مسئول این است که همه ی بسته ها حتما به دست همسایه ها برسد یعنی EIGRP این قابلیت را دارد که به ازای هر بسته ی ارسالی یک Ack ارسال کند تا فرستنده مطمئن شود که بسته دریافت شده است، اگر RTP نتواند Ack را بگیرد دوباره بسته را ارسال می کند.
سیزده: پروتکل EIGRP قابلیت اعمال Neighbor Authentication دارد، یعنی مثلا می تواند جلوی دریافت آپدیت های نامعتبر را از src های Authorize نشده بگیرد. این احراز هویت با رمز می تواند به صورت Plain-Text و یا به کمک الگوریتم MD5 باشد. اگر کدنگاری با MD5 باشد، کارکتر اول نمی تواند عدد باشد. هر روتری که این کلید را نداشته باشد، نمی تواند وارد بازی EIGRP شود.
چهارده: پروتکل EIGRP قابلیت Route Summarization به صورت خودکار را دارد. از فواید این قابلیت کاهش حجم Routing Table و بالا بردن Performance است. یکی از نکات اساسی در EIGRP لزوم غیرفعالسازی Auto Summarization در مواردی است که خلاصه سازی Route ها دردسر ساز شده است.
پانزده: پروتکل EIGRP بحث Recovery و Discovery همسایه ها را انجام می دهد. یعنی همسایه ها را پیدا کنیم، به صورت داینامیک بدانیم چه روترهایی به ما متصل هستند، و زمانی هم که Unreached able شدند آنها را از همسایگی خارج کنیم.
شانزده: پروتکل EIGRP قابلیت Loop Free Path دارد، یعنی تضمین می کند که به ازای همه ی Dst ها مسیرهای بدون Loop ارائه دهد. الگوریتم DUAL که به عنوان یک سرویس اجرا می شود، همه ی مسیرهایی که انتشار پیدا کرده اند را رصد می کند. وظیفه بررسی همه ی Route هایی را دارد که Advertise می شوند، متریک ها را محاسبه کند و با نحوه ی محاسبه ی خود تضمین کند که Loop اتفاق نمی افتد.
هفده: در EIGRP حداکثر تعداد مسیری (MaxPath)که برای یک مقصد مشترک می تواند درون Routing Table قرار بگیرد، ۱۶ است البته به شرطی که تنظیم شود چون پیشفرض ۴تا است که بینشان Load Balancing اتفاق می افتد. اگر نخواهیم Load Balancing انجام شود، باید MaxPath را روی عدد یک قرار دهیم تا تنها در صورت از بین رفتن مسیر اول از مسیر بعدی استفاده شود.

پروتکل مسیریابی EIGRP

مسیریابی :
انتخاب مسیر و جابجایی و هدایت بسته از مبدا تا مقصد را مسیریابی گویند. مسیریابی معمولا توسط دستگاه تحت عنوان روتر انجام می شود.

انواع مسیریابی یا Routing

  • :Static Routing  این مسیریابی براساس مسیرهایی که به صورت دستی رو روتر ایجاد شده است صورت می گیرد. این روش در شبکه های کوچک قابل اجرا است زیرا با بزرگ شدن شبکه ایجاد تغییرات و اشکال یابی بسیار پیچیده و مشکل می شود.
  • :Dynamic Routing  در این روش مسیرها به صورت پویا توسط اطلاعاتی که روتر ها در اختیار هم می گذارند مشخص می شوند و دیگر نیاز به وارد کردن دستی مسیر ها نیست در این روش اعمال تغییرات بسیار ساده و اشکال یابی به راحتی میسر است . این تبادل اطلاعات توسط پروتکل های تحت عنوان Routing Protocol انجام می شود.

Routing Protocol

Routing Protocol ها مشخص می کنند که روترها به چه صورت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، چگونه اطلاعت در مورد زیر ساخت شبکه را بین روتر ها منتقل کنند و بهترین مسیر را چگونه انتخاب کنند.
دسته بندی Routing Protocol

  • :Interior Gateway Protocol-IGP این دسته شامل پروتکل هایی است که در یک (AS (Autonomous System عمل می کنند. مانند EIGRP ، OSPF ، RIP
  • :Exterior Gateway Protocol-EGP این دسته شامل پروتکل هایی که جهت مسیربایی بین ASها مورد استفاده واقع می شوند. مانند BGP که پروتکل مسیریابی اینترنت است.

نکته : Autonomous System به مجموعه ای از روترها که تحت یک مدیریت در حال فعالیت هستند.مانند شبکه مخابرات
در دسته IGP پروتکل های مسیریابی به چند نوع زیر تقسیم می شوند

  • Distance-Vector :تنظیم کردن این پروتکل ها بسیار ساده است ، امکانات زیادی در اختیار ما نمی گذارند ، جداول مسیریابی آنها براساس روش های ساده پر می شود ، Classfull هستند و پروتکل های سریعی نیستند از پروتکل های این نوع می توان به RIP ، IGRP اشاره کرد
  • :Link-State  تنظیم کردن و پیاده سازی آن پیچیده و مشکل است ، امکانات زیادی در اختیار ما می گذارد و قابلیت پیاده سازی حالت ها ی متنوع را دارد ، پروتکل های سریعی هستند، Classless هستند و قادر به پیاده سازی شبکه های بزرگ را دارند.از پروتکل های این نوع می توان به OSPF و IS IS اشاره کرد.
  • : Hybridاین دسته که شامل ویژگی های خوب هر دو دسته فوق است، تنظیم کردن و پیاده سازی این پروتکل ساده است ، امکانات زیادی در اختیار ما می گذارد ، امکان پیاده سازی شبکه های بزرگ را دارد و سریعترین پروتکل موجود می باشد.

مفهوم Administrative Distance

زمانی که یک بسته به روتر می رسد امکان دارد چند مسیر برای ارسال به سمت مقصد وجود داشته باشد که این مسیرها توسط پروتکل های مختلف به روتر معرفی شده اند که با استفاده از Administrative Distance می تواند از بین مسیر ها موجود بهترین مسیر را انتخاب کند.هرچه این مقدار کمتر باشد اولیت ان بالاتر است در جدول زیر برخی از این مقادیر ذکر شده است:

Connected=0Static=1EIGRP=90OSPF=110RIP=120

مفهوم Metric

مقداری است که برای هر مسیر مشخص می شود و برای انتخاب مسیر از بین مسیرهای یک پروتکل مورد استفاده قرار می گیرد. نحوی محاسبه Metric در هر پروتکل متفاوت است.

انواع پیام ها در EIGRP

  • :Hello  جهت شناسایی همسایه و همچنین به عنوان مکانیزم اعلام فعال بودن
  • :Update  ارسال اطلاعات مربوط به جدول مسیریابی
  • :Query  درخواست برای یک مسیر خاص
  • :Reply  پاسخ به درخواست مربوط به مسیر خاص
  • :ACK  تایید دریافت Update

جدول های EIGRP

 

پروتکل EIGRP دارای ۳ جدول زیر می باشد:

  • :Neighborشامل لیست همسایه ها
  • :Topology مسیرهایی که می توانند جایگزین بهترین مسیر شوند در این جدول قرار می گیرند
  • :Routing بهترین مسیر در این جدول قرار می گیرد

نکته : Best Route (بهترین مسیر) به نام Successor عنوان می شود و با حرف S نشان داده می شود و در جدول Routing قرار می گیرد.
نکته : Backup Route (مسیر پشتیبان) به نام Feasible Successor عنوان می شود و با حروف FS نشان داده می شود و در جدول Topology قرار می گیرد.
نکته : Feasible Distance همان Metric روتر تا مقصد می باشد و با حروف FD نمایش داده می شود.
نکته : Reported Distance نشان دهنده Metric همسایه ما تا مقصد می باشد و با حروف RD نمایش داده می شود.
نکته : زمانی یک Route می تواند FS شود که RD ان Route از FD مسیر Successor کمتر باشد.
همسایگی و شرایط آن در EIGRP

برای اینکه دو یا چند روتر بین یکدیگر اطلاعات جداول مسیریابی را رد و بدل کنند باید دارای شرایطی باشند که در صورت داشتن این شرایط به عنوان همسایه (Neighbor) شناخته می شوند.شرایط همسایگی:

  1. هر دو روتر باید یک شبکه را Advertise کنند.
  2. داشتن AS یکسان
  3. Authentication
  4. K-Values یکسان
  5. داشتن تاریخ و ساعت یکسان

نحوی همسایگی و تبادل اطلاعات جداول مسیریابی

  1. روتر A روی تمام اینترفیس های خود یک Hello ارسال می کند.
  2. روتر B این پیغام را دریافت می کند و یک Hello به همراه یک Update که شامل اطلاعات جدول مسیریابی خود است ارسال می کند
  3. روتر A یکسس پیام ACK ارسال می کند
  4. روتر A یک Update حاوی اطلاعات جدول مسیریابی خود را ارسال می کند
  5. روتر B یک پیام ACK ارسال می کند

و به این صورت دو روتر با یکدیگر همسایه شده و از این پس در صورت ایجاد تغییر در جدول مسیریابی فقط ان تغییر را به همسایه خود اعلام می کند و همچنین در مدت زمان های مشخص برای یکدیگر Hello ارسال می کنند تا به این وسیله روتر مقابل را از حضور خود اگاه کنند و اگر روتر در مدت زمان مشخص hello از طرف مقابل دریافت نکرد ان روتر را خارج از سرویس در نظر گرفته و تمام Route هایی که از ان گرفته است را از جدول مسیریابی خود حذف می کند.
نکته: مدت زمان ارسال Hello به نوع خط بستگی دارد به طور معمول این مدت زمان هر ۵ ثانیه یکبار است و اگر ۱۵ ثانیه(Dead Time) از روتر مقابل Hello دریافت نکرد اینطور تصور می کند که روتر از سرویس دهی خارج شده است این مدت زمان در خطوط با پهنای باند پایین به ۶۰ و ۱۸۰ تغییر می کند.
نحوی فعال سازی EIGRP و همسایگی

برای فعال سازی EIGRP فقط کافیست دستور زیر را در Config Mode روتر وارد کنیم:

R1(config)#Router eigrp 100R2(config)#router eigrp 100

برای اینکه دو روتر با یکدیگر همسایه شوند باید یک شبکه مشترک را Advertise کنند:

R1(config-Router)#Network 192.168.12.0   ۰٫۰٫۰٫۲۵۵

R2(config-Router)#Network 192.168.12.0   ۰٫۰٫۰٫۲۵۵

Summarizationچیست ؟

به طور پیش فرض خلاصه Auto در eigrp روی تمام اینترفیس ها فعال است که در صورتی که بخواهیم ان را غیر فعال کنیم از دستور زیر استفاده می کنیم:

Router(config-router)#no auto-summary

اگر بخواهیم این خلاصه سازی رو اینترفیس خاص انجام شود از دستور زیر استفاده می کنیم:

Router(config-if)#ip summary-address eigrp 100 172.16.104.0 255.255.252.0

Passive Interface

در صورتی که بخواهیم روی یک اینترفیس Hello Message ارسال نشود از دستور زیر استفاده می شود:

Router(config-router)#passive-interface fastethernet 0/1

احراز هویت در EIGRP

به طور پیش فرض احرازهویت در Eigrp فعال نیست. برخی از پروتکل های مسیریابی مثل OSPF احراز هویت به صورت Clear-text را پشتیبانی می کنند اما EIGRP فقط به صورت MD5 احراز هویت را انجام می دهد. به این پسورد کلید گفته می شود.در صورتی که این احراز هویت با هم مطابقت نکند از یکدیگر update قبول نمی کنند.
نحوی فعال کردن احراز هویت:

Router(config)#key chain DKRouter(config-keychain)#key 1

Router(config-keychain-key)#key-string mykey

Router(config-keychain-key)#send-lifetime 10:15:00 300

Router(config-keychain-key)#accept-lifetime 10:15:00 10:20:00

Router(config-if)#ip authentication mode eigrp 10 md5

Router(config-if)#ip authentication key-chain eigrp 10 DK

K-Values:
نحوی محاسبه Metric در EIGRP براساس K Values صورت می گیرد. که به شرح زیر است:

K1 = Bandwidth
K2 = Load
K3 = Delay
K4 = Reliability
K5 = MTU

به صورت پیش فرض فقط K1 و K3 فقط فعال هستند در صورتی که بخواهیم از باقی K Values ها استفاده کنیم از دستور زیر استفاده می کنیم:

Router(config-router)#metric weights 0 1 1 1 1 1

فرمول محاسبه: Metric

Load Blancing  :
پروتکل EIGRP قابلیت Load Blancing را دارد .
به طور پیش فرض می تواند Load Blancing را روی چهار خط که دارای Cost یکسان هستند انجام دهد که این مقدار تا ۱۶ خط می تواند افزایش یابد.
EIGRP تنها پروتکلی است که قابلیت Unequal Load Balancing (نامتقارن) را دارا می باشد.
Default Network :
Default Network باعث می شود به همه روترها اعلام شود که در صورت نداشتن Route برای یک بسته ان را تحویل یک روتر خاص دهند معمولا این روتر روی لبه شبکه و متصل به اینترنت است
در صورتی که بخواهیم یک روتر را به عنوان Default Network معرفی کنیم از دستورات زیر استفاده می کنیم:

Router(config)#ip route 0.0.0.0 0.0.0.0 192.168.23.3

Router(config)#ip default-network 192.168.23.0

آشنایی با پروتکل مسیریابی EIGRP

پروتکل EIGRP، پروتکل اختصاصی شرکت سیسکو بوده که پایه و اساس آن IGRP است اما خصوصیاتی به مراتب پیشرفتهتر به آن اضافه‌شده است تا بتوان از آن در محیط‌های بزرگ و توسعه‌یافته استفاده کرد. از جمله مزایا و ویژگی این پروتکل که می‌توان به آن اشاره کرد شامل:

۱-پوشش سریع

۲-توپولوژی بدون حلقه

۳-پشتیبانی از VLSM و Route Summarization (در مباحث پیشرفته‌تر مورد بررسی قرار خواهد گرفت)

۴-استفاده از Incremental Update

در Incremental Update تنها تغییراتی که در جدول مسیر‌یابی ایجادشده است به همسایه‌ها ارسال می‌شوند.

قبل از اینکه به جزئیات و بررسی پروتکل EIGRP بپردازیم، بهتر است تا مقایسه‌ای بین پروتکل‌های EIGRP و IGRP انجام دهیم.

۱-هر دو پروتکل قابلیت توازن بار را برای ۶ مسیر انجام می‌دهند (۶ مسیر با متریک مساوی یا نامساوی).

۲-ساختار متریک مشابهی دارند.

۳-EIGRP پوشش سریع‌تری دارد.

۴-EIGRP بار کمتری را به شبکه تحمیل می‌کند چراکه از Incremental Update برای به روزرسانی جدول هایش استفاده می‌کند.

EIGRP و IGRP از ساختاری مشابه برای محاسبه متریک استفاده می‌کنند. این پروتکل‌ها می‌توانند از پهنای باند، تأخیر، قابلیت اطمینان و MTU برای محاسبه بهترین مسیر استفاده کنند که به‌صورت پیش‌فرض تنها از پهنای باند و تأخیر استفاده می‌شود.

نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد این است که هر دو پروتکل می‌توانند در یک شبکه باهم کار کنند. علاوه بر این، EIGRP این قابلیت را دارد تا سه پروتکل IP، IPX و Appletalk را در آن‌واحد مسیریابی کند.

ارتباطات بین روتر‌های EIGRP

این پروتکل همانند OSPF یکسری پکت‌های Hello تولید می‌کند، این پکت‌ها هر ۵ ثانیه یک‌بار برروی لینک‌های شبکه محلی و لینک هایی با حداقل سرعت T1/E1 در WAN فرستاده می شوند. درصورتی‌که سرعت لینک های متصل شده کمتر از E1/T1 باشد، پکت های Hello هر ۵۰ ثانیه یک‌بار ارسال خواهند شد. در پروتکل EIGRP برای اینکه دو روتر با یکدیگر همسایه شوند پارامترهای K و AS باید با یکدیگر یکسان باشند.

مراحلی که دو روتر در پروتکل EIGRP طی می کنند تا با یکدیگر همسایه شوند شامل موارد زیر است:

ارتباطات بین روتر‌های EIGRP

۱-روتر A پیام Hello و اطلاعات پیکربندی را تولید می‌کند (منظور از اطلاعات پیکر‌بندی همان AS و پارامتر‌های K و … است).

۲-در صورتی که اطلاعات پیکر‌بندی مشابه با روتر B باشد یک پیام Update به همراه اطلاعات توپولوژی شبکه به روتر A ارسال می‌شود.

۳-روتر A پس از دریافت پیام Update یک Ack ارسال می‌کند.

۴-روتر A توپولوژی شبکه را با استفاده از پیام Update به روتر B ارسال می‌کند.

۵-روتر B با یک Ack به روتر A پاسخ می‌دهد.

در اینجا هر دو روتر همگرا شده‌اند.

توجه داشته باشید که در OSPF اطلاعات مسیر‌یابی تنها از طریق روتر DR به روتر‌های دیگر ارسال میشد اما در EIGRP هر روتر می‌تواند اطلاعات مسیر‌یابی خود را به روتر دیگر ارسال کند.

EIGRP مانند OSPF منتظر Ack می‌ماند (اتصال گرا است).

انواع پیام‌ها در EIGRP

۱Update : شامل اطلاعات مربوط به جدول مسیر‌یابی (توپولوژی شبکه) است.

۲Query : از این پیام برای بررسی صحت یک مسیر توسط روتر همسایه استفاده می شود.

۳  Reply: در پاسخ به Query از Replay استفاده میشود.

در صورتی که Ack برای هر یک از پیامهای بالا دریافت نشود روتر ۱۶ بار پیام را مجددا ارسال می‌کند و اگر جوابی دریافت نشد فرض‌براین گرفته خواهد شد که همسایه در دسترس نیست.

EIGRP نسبت به OSPF از الگوریتم ساده‌تری برای انتخاب بهترین مسیر استفاده می‌کند و پردازنده کمتری مصرف می‌کند.

mohammad

دیدگاه کاربران ...

تعداد دیدگاه : 0

    لطفا قبل از ارسال سئوال یا دیدگاه سئوالات متداول را بخونید.
    جهت رفع سوالات و مشکلات خود از سیستم پشتیبانی سایت استفاده نمایید .
    دیدگاه ارسال شده توسط شما ، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
    دیدگاهی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با مطلب باشد منتشر نخواهد شد.

    دیدگاه خود را بیان کنید

جدیدترین محصولات